សុជីវធម៏នៃការបរិភោគ

១.ដៃដែលកាន់ស្លាបព្រាគេត្រូវកាន់ផ្ងារបាតដៃទំនងដូចកាន់ដងប៉ាកាគេមិនផ្កាប់ឬក្តាប់ដៃទេ។២.កិរិយានឹងដួសចាប់ម្ហូបមកដាក់ក្នុងមាត់ គេពុំដួសឲ្យទាល់តែពេញស្លាបព្រាទាល់តែហូរហៀរស្រក់សស្រាក់ប្រឡាក់កម្រាលតុនោះឡើយ។ ៣.នឹងដាក់ម្ហូបចំណីក្នុងមាត់គេពុំហាមាត់ឲ្យធំពេកទេគេពុំលៀនអណ្តាតទទួលអាហារទេ គេពុំងើបក្បាលហើយបានហាមាត់ទទួលអាហារទេ គឺកុំឱនពេក កុំងើបពេក ធ្មេញសោតទៀតក៏មិនត្រូវឲ្យប៉ះនឹងស្លាបព្រាទាល់តែឮសូរឡើយ។ ៤.អាហារគឺបាយនិងម្ហូបដែលរាប់ថាមួយមាត់នោះពុំមែនញាត់ឲ្យទាល់តែពេញមាត់ប៉ោងថ្ពាល់ទាំងសងខាងនោះឡើយ។ ៥.ពុំទាន់ទំពារលេបអស់មួយមាត់គេពុំត្រូវដាក់ថែមទៅទៀតទេ។ ៦.ដៃទាំងពីរដែលលើកដាក់ចុះឡើងគេបង្រួមកែងដៃឲ្យនៅតាមទំហំខ្លួនពុំឲ្យច្រងេងច្រងាងកួយដៃទើសនឹងដៃអ្នកអង្គុយជិតខាងទេ។ ៧.អាហារដល់មាត់ហើយគេមិនស្រូបអាហារឲ្យឮគ្រូកៗទេ គេមិនទំពាឲ្យឮភ្ចប់ៗទេ។ ៨.បាយដែលចូកនឹងស្លាបព្រាគេចូកឲ្យល្មមឲ្យមូលត្រកូលក្នុងស្លាបព្រាកុំឲ្យលើកឡើងដាក់ក្នុងមាត់ហើយជ្រុះពីមាត់មកក្នុងចានវិញទេ។ ៩.គេមិនយកម្ហូបណាមួយមុខដែលត្រូវមាត់ខ្លួន មកប្រឡាក់បាយដូចញាំឬស្រូបបាយដោយទឹកសម្លណាមួយមុខឡើយ។ ១០.គេមិនចាប់រំលែកម្ហូបណាមួយមុខឲ្យបានច្រើនមកដាក់ក្នុងចានបាយខ្លួនទេ។ ១១.គេមិនបរិភោគតែម្ហូបណាមួយមុខដែលខ្លួនត្រូវមាត់ឬដែលឆ្ងាញ់ជាងគេនោះទេ។ ១២.គេមិនបរិភោគរឡិបរឡប់ញាប់ដៃគ្មានបង្អង់ ឲ្យតែបានឆ្អែតមុនគេនោះទេ។ ១៣.គេតែងតែមើលនាយមើលអាយកុំយឺតពេកកុំញាប់ពេកបើនឹងឈប់ក៏ត្រូវឈប់បន្តៗគ្នាឬស្មើគ្នាក្នុងវង់ជាមួយគ្នា។ ១៤.គេមិនដែលទារថែមតែម្ហូបណាដែលឆ្ងាញ់នោះទេ។គេត្រូវរអែងអធ្យាស្រ័យដល់អ្នកម្ចាស់ផ្ទះ ក្រែងខ្វះខាតផង។ ១៥.គេពុំដែលទាររករបស់ដែលខុសទំនងនោះឡើយឬរបស់ដែលគេពុំដាក់ឲ្យ។បើប្រសិនជាសាបប្រៃយ៉ាងណាគេស៊ូទ្រាំនៅស្ងៀម។ ១៦.គេមិនដែលចោលឆ្អឹងត្រី ឬឆ្អឹងអ្វីលើតុបាយសោះទេគេចោលតែក្នុងកន្ថោរឬទុកក្នុងចានបាយរបស់ខ្លួននៅមាត់ចានឬនៅជ្រុងចាន។ ១៧.គេមិនឲ្យទង្គិចសមស្លាបព្រានឹងចានបាយឬចានសម្លឲ្យឮខ្លាំងទេ។ ១៨.គេមិនដែលទុកម្ហូបដែលមានឱជារសឆ្ងាញ់នោះនៅតែនាមុខខ្លួនទេត្រូវផ្លាស់ប្តូរកន្លែងម្ហូបខ្លះ ដើម្បីជាការគួរសមដល់លោកអ្នកដែលលូកមិនដល់ ឬដែលពិបាកនឹងឈោងឲ្យដល់។ ១៩.កាលណាគេលែងបរិភោគចំអាបគេមិនដែលបរិភោគបង្អែមមុនគេឯងតែម្នាក់ឯងទេគេរមែងបង្អង់ចាំឲ្យហើយគ្រប់គ្នា ទើបគេបរិភោគឲ្យស្មើគ្នា។ ២០. កាលបើបរិភោគហើយមានសាច់ឬអ្វីមួយចូលសៀតស៊កនៅចន្លោះធ្មេញគេនឹងចាក់យកចេញលុះត្រាតែឈឺទ្រាំពុំបាន។ បើទ្រាំបានគួរតែកុំអាលចាក់ បើមានភ្ញៀវតុជាមួយគេមិនទាន់លែង កុំឲ្យមានការខ្ពើមរអើមដល់គេ ដែលកំពុងបរិភោគ។កិរិយាចាក់ធ្មេញនេះ ត្រូវគេយកដៃម្ខាងខ្ទប់មាត់ ឬបាំងមាត់ កុំឲ្យអ្នកដទៃឃើញធ្មេញក្នុងមាត់ និងមាត់ដែលហាឡើងនោះមិនជាទីទស្សនាការដល់ភ្នែកអ្នកទាំងពួង។ ២១.កាលបើលែងបរិភោកហើយ ត្រូវប្រមូលសម និងស្លាបព្រាដាក់ផ្ងារទន្ទឹមគ្នានៅកណ្តាលចានបាយ។ យ៉ាងនេះអ្នកបម្រើនឹងដឹងថាយើងឈប់ហើយ។ ២២.ឈប់បរិភោគហើយគេមិនដែលលាងដៃក្នុងចានឡើយ គេមិនដែលលាងមាត់ឬខ្ពុរមាត់នៅកន្លែងនោះឡើយ។ គេមិនដែលខ្វល់នឹងចាក់ទឹកលាងគ្រលែងចានបាយឡើយ។ ២៣.កាលបើបរិភោគលែងមុនគេកុំអាលប្រញាប់ជក់បារីបង្ហុយផ្សែងដាក់គេដែលកំពុងបរិភោគមិនទាន់រួចនោះ។ ២៤.ពេលកំពុងបរិភោគមិនត្រូវខាកស្តោះឡើយ។បើកណ្តាស់ឬក្អកទប់មិនបានក៏ត្រូវងាកមុខចេញពីតុ ឬយកកូនកន្សែងខ្ទប់មាត់កុំព្រួសបាយ ឬទឹកមាត់ចូលស្ពកបាយឡើយ។